M.O.T.B.'s mood=tired
...ήταν ο Πέτρος, η οικογένεια του, οι φίλοι του και η μεγάλη πόλη...
O Πέτρος, μόλις 9 χρονών, ήταν ένα παιδί χαρούμενο και πάντα χαμογελαστό. Αν και μοναχοπαίδι, ποτέ δεν παραπονέθηκε για κάτι στους γονείς του... Ακόμα και αν εκείνοι τις περισσότερες φορές μοχθούσαν να του προσφέρουν τα πιό σημαντικά αγαθά σε αυτή τη ζωή, είχαν φροντίσει το παιδί τους να αποκτήσει σωστή παιδεία. Και αυτό φαινόταν στον Πέτρο.. Στο χαρακτήρα του, στον τρόπο συμπεριφοράς του..
Ο Πέτρος ήταν έξυπνο παιδί και χαρισματικό! Απο μικρός είχε δυνατότητες και αυτό του έδινε αυτοπεποίθηση. Φυσικά, λόγω της ηλικίας του, δεν το καταλάβαινε, και αυτό τον έκανε πολύ απλό σαν άνθρωπο. Οι φίλοι του τον αγαπούσαν και τον θαύμαζαν τόσο πολύ... Αλλα και εκείνος ποτέ δεν τους απογοήτευε, ούτε τους εκμεταλλευόταν.. Δεν θεωρούσε τον εαυτό του "αρχηγό" ενώ έκανε πολλές φορές πίσω για τα χατίρια όλων.
Σε γενικές γραμμές, τους αρκούσε που απλά τους είχε δίπλα του. Ακόμα και αν δεν τους χρειάστηκε τόσο ποτέ.
Τα χρόνια περνούσαν γρήγορα.. Και φυσικά όμορφα και ξέγνοιαστα.. Ο Πέτρος δεν άλλαξε τους φίλους του, ενώ με βοήθημα την αγάπη και την καθοδήγηση των γονιών του, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όσοι τον έβλεπαν να εξελίσσεται, θάμπωναν απο το πόσα μπορούσε να καταφέρει αυτό το παιδί.. Και του το έλεγαν! Δεν ήταν και λίγο που στα 15 του ήταν απο τους καλύτερους μαθητές στο σχολείο, στα αγγλικά, τα γαλλικά.. Αυτό που τους έκανε μεγάλη εντύπωση όμως, ήταν ότι τα κατάφερνε όλα με τόσο απλό τρόπο.. Όλοι έλεγαν ότι το παιδί αυτό τα έβλεπε όλα τετράγωνα... Με μία αρχή και ένα τέλος...
Με το πέρασμα του χρόνου, ο Πέτρος εξελισσόταν ραγδαία.. Μπήκε απο τους πρώτους μαθητές στο πανεπιστήμιο! Οι γονείς του ήταν και πάλι εκεί, σε όλη αυτή τη διαδρομή, για να τον καμαρώνουν. Οι φίλοι του ήταν περήφανοι γι' αυτόν, ενώ εκείνος ευχαριστούσε το Θεό που τους είχε απλά δίπλα του..
Στη ζωή του Πέτρου γενικά δεν έλειπαν οι "κακές στροφές", οι ατυχίες και οι κακές στιγμές... Πότε όμως δεν τον άγγιξαν τόσο βαθειά. Ήξερε πάντα πώς να τα βγάλει πέρα, τις περισσότερες φορές χωρίς τη βοήθεια κανενός. Ήταν σχεδόν πάντα αρκετά συγκροτημένος έτσι ώστε να επαναφέρει τον εαυτό του σωστό δρόμο... Σχεδόν πάντα..
Στο τελευταίο έτος της σχολής του, ο Πέτρος γνώρισε μία παρέα φίλων.. Τον πλησίασαν και εκείνοι όπως και πολλοί άλλοι για να τον κάνουν παρέα.. Ο Πέτρος δεν αρνήθηκε να μοιραστεί μαζί τους τον εαυτό του. Δεν το έκανε ποτέ. Κάτι διαφορετικό όμως τράβηξε την προσοχή του στα συγκεκριμένα άτομα.. Πίστευε ότι σε αυτούς έβλεπε κάτι που θα μπορούσε να του δώσει ενδιαφέρον στην τυχερή μεν αλλά ανιαρή δε ζωή του. Του έκανε εντύπωση πως αυτή η παρέα ήταν πιό "ανένταχτη" στην κοινωνία αυτής της μεγάλης πόλης.. Και αυτό τον συνεπήρε..
Ο Πέτρος πολύ σύντομα ενθουσιάστηκε απο το πόσο "ελεύθερος" μπορούσε να νιώσει μαζί τους. Με τα συγκεκριμένα άτομα δεν γνώρισε ποτέ όρια! Δοκίμασε τα πάντα.. Μέχρι και αυτό που μέχρι εκείνον τον καιρό το είχε απλά ακουστά ως λευκό θάνατο.
Δεν χρειάζεται να σας πώ το πόσο πολύ εύκολα ο Πέτρος παρασύρθηκε όλο και πιό βαθειά στα ναρκωτικά. Η κατάσταση αυτή του αφαίρεσε τα φρένα της ηθικής του.. Και η ζωή του στη συνέχεια ήταν απλά μία κατηφόρα. Χωρίς τελειωμό..
Με τον καιρό, τα πάντα τον εγκατέλειπαν.. Οι φίλοι που με κόπο και αγάπη κρατούσε κοντά του δεν υπήρχαν πια.. Αν και πολλές φορές προσπάθησαν να τον επαναφέρουν, εκείνος δεν τους άφηνε περιθώριο. Οι γονείς του πια δεν καμάρωναν, ενώ πολλές φορές σιωπούσαν σε ερωτήσεις γνωστών και συγγενών.. Nτρέπονταν.. και πίστευαν ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να έχουν λόγο να το κάνουν.
Εδώ η ιστορία αυτή τελειώνει απότομα..Την τύχη του Πέτρου την αφήνω στα χέρια σας. Σας καλώ μέσω αυτής της ιστορίας να δώσετε μεσα σε λίγες γραμμές το δικό σας τέλος.
Make a wish...
10 Comments:
... Ο Πετρος ανακτα την χαμενη του δυναμη που απο μικρος την κουβαλουσε.
Ανοιγει τα ματια που παντα τα ειχε ανοιχτα.
Σηκωνεται ορθιος οπως παντα ηταν..
και συνεχιζει την ζωη του απο εκει που την ειχε αφησει.
Κι οπως ειχα πει, λιγα χρονια πριν..
"Ολα τα προβληματα εχουν την λυση τους αρκει να εχουμε την θεληση και το κουραγιο να την βρουμε..."
Mία ωραία μέρα, ένα πρωϊνό σαν όλα τα άλλα, χτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη ακούστηκε η φωνή του μπάτσου που καλούσε τους γονείς του για εξακρίβωση στον Ευαγγελισμό. Το είπαν -λέει- ξεκαθάρισμα λογαριασμών...
ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΟΜΩΣ ΠΟΛΥ..ΕΒΑΖΑΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ..ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΠΕΤΡΟ..ΗΤΑΝ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΑ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ!ΤΟ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΜΙΑΣΜΑ ΤΟΥΣ..ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΕΙΠΑΝ,ΗΤΑΝ ΤΟ ΞΕΠΛΥΜΑ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΑΝ..
2 στους 3 μέχρι τώρα θέλουν τον Πέτρο νεκρό!
Συγγνώμη που δε συμμερίζομαι την αισιοδοξία της Κικής...αλλά κι εγώ θα τελειώνα την ιστορία κάπως έτσι...
"Ο Πέτρος βρισκόταν πια αποκομμένος από φίλους συγγενείς και οικογένεια...Ακόμα και από τους περαστικούς της πλατείας που κοιμόταν τον τελευταίο χρόνο..Ας μη γελιόμαστε.Το τέλος του ήρθε γρήγορα.Δεν έχει σημασία από τι πέθανε.Από υπερβολική δόση, από νοθευμένη, από πείνα, από κρύο...δεν έχει καμμία σημασία.Η επιλογή του τον οδήγησε σε λάθος..και κάποια λάθη δε διορθώνονται..απλά πληρώνονται..." Εύα
@Κική, Νάσος, Έλενα, Έυα
Παιδιά, στη συγκεκριμένη ιστορία κανείς δεν έχει δίκιο και άδικο.. Είναι πολύ -πραγματικά πολύ- δύσκολο να σηκωθείς ξανά σε μία περίπτωση όπως του Πέτρου.
Κανείς δεν γνωρίζει εάν αυτή η ιστορία έχει άισιο ή όχι τέλος.
Σας υπόσχομαι ότι θα το μάθετε σύντομα όλοι.
Η συνέχεια και συνάμα το τέλος της, έρχεται..
p.s. Νάσο, καλως ήρθες στο blog. Ελπίζουμε να σε ξαναδούμε εδώ να συνεχίζεις ιστορίες και να αφήνεις τα comment σου.
,,,Ο ΠΕΤΡΟΣ ΑΦΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΠΑΤΟ ΠΟΥ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΕΧΑΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΞΥΠΝΗΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΤΕΡΜΑΤΗΣΑ ΖΗΤΗΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗΣΕ ΠΛΕΟΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΗΜΑ ΒΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ(ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΗΞΕΡΕ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ) ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ(ΠΟΥ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ) ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ(ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΤΙΚΡΙΤΗ ΤΟΥ) ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΑΝΕΚΤΗΣΕ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΖΩΗ ΚΑΙ ΖΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΠΟΧΗ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΚΑΙ ΕΝΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ .........
Ο ΠΕΤΡΟΣ ΟΣΟ ΠΕΡΝΟΥΣΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕ….ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΜΕ ΝΥΧΙΑ, ΔΟΝΤΙΑ, ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΛΑΚ…ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΒΡΟΧΕΡΟ ΠΡΩΙΝΟ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑΝ ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΟ…ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΨΥΧΡΩ ΣΗΜΕΙΩΜΑ [ΠΕΤΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΜΑΖΙ, ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΣΕ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ, ΔΙΧΩΣ ΠΙΤΥΡΙΔΑ, ΔΙΧΟΣ ΛΙΠΑΡΟΤΗΤΑ, ΔΙΧΩΣ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ. ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ…ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΣΟΥ] Ο ΠΕΤΡΟΣ ΕΚΛΑΨΕ…ΕΚΛΑΨΕ ΓΙΑ ΜΕΡΕΣ….ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ…ΤΟ ΠΗΡΕ ΑΠΟΦΑΣΗ…ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΕΙ ΣΑΝ ΠΟΜΟΛΟ ΣΕ ΕΞΩΠΟΡΤΑ….ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ 8Α ΤΟΝ ΚΑΤΕΚΡΙΝΕ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ…ΕΝΑ ΛΕΙΟ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΟ ΠΟΜΟΛΟ.
Ο ΠΕΤΡΟΣ...ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ...ΕΙΧΕ ΞΕΜΕΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο.."ΛΕΥΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ" ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΚΡΙΒΟΣ...ΕΤΣΙ..ΜΙΑ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΑΔΕΛΦΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ Η ΚΡΙΣΗ...ΑΡΧΙΣΕ ΤΙΣ ΛΗΣΤΕΙΕΣ..ΑΦΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ "ΕΠΙΑΝΕ" ΓΙΑ ΖΙΓΓΟΛΟ...ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΗ ΠΙΑ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ.."ΤΙ ΚΡΙΜΑ" ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ! ΛΗΣΤΕΙΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΝΤΟΥ...ΤΡΑΠΕΖΕΣ,ΜΑΓΑΖΙΑ,ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ,ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ,ΤΣΑΝΤΙΡΙΑ,ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ..ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΙΑΣΑΝΕ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΑΠΟ ΥΠΕΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΟΥΛΗΣΕ Ο ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ..ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ..ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΘΥΜΑΜΑΙ..ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΑ! ΔΙΠΛΑ ΗΜΟΥΝ.. "ΘΕΟΣ ΣΧΩΡΕΣΤΟΝ!" ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΦΙΛΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ..:-)
Κάθε μέρα χειροτέρευε ο Πέτρος…. Μαζί και οι γονείς του, που προσπαθούσαν να το βοηθήσουν γιατί ξέρανε το τέλος του πιο θα ήταν….
Δευτέρα πρωί….. Και η πόρτα κλείνει….Για τελευταία φορά….
Ο Πέτρος έφυγε για πάντα…. Το μόνο που έκανε αισθητή τη παρουσία του στο σπίτι ήταν ένα γράμμα που άφησε.. ..
“Είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στη γη, που έχω εσάς για γονείς μου. Το όπλο μου στη ζωή ήταν το χαμόγελο σας κάθε φορά που σας έβλεπα. Μου έδινε δύναμη και ώθηση να πάω ακόμα πιο ψηλά. Όχι για μένα, αλλά για σας…
Δεν είμαι καλός γιος, είμαι η αιτία για τα προβλήματα σας. Μου δώσατε τα πάντα κι εγώ τι έκανα… σας πήρα το χαμόγελο από τα χείλη σας και σας προσέφερα πόνο.
Δεν σας αξίζει τέτοιος γιος… φεύγω, φεύγω μακριά σας. Να μην μπορώ σας προκαλώ άλλο πόνο” … Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του Πέτρου.
Τον ψάξανε παντού… Απευθύνθηκαν σε όσους μπορούσαν και μη να βοηθήσουν… Αλλά τίποτα…. Απλός ήλπιζαν και παρακαλούσαν να είναι καλά. Και ότι κάποια στιγμή θα ξανάνοιγε η πόρτα και θα έβλεπαν το αγγελούδι τους….
Βυθισμένος σε αυτό τον κόσμο δεν νιώθεις και δεν αντιλαμβάνεσαι τα όρια σου, που μπορείς να φτάσεις για να βρεις αυτή την άσπρη σκόνη που θα σε πάει στο “παράδεισο”. Υπάρχουν στιγμές που συνειδητοποιείς το κακό που προκαλείς , όχι στον εαυτό σου, αλλά στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Αλλά και πάλι είναι δύσκολο, είναι δύσκολο να ξεφύγεις. Μοιάζει με ιστό αράχνης που μπλέκεται γύρω σου κι εσύ στη μέση ανήμπορος να κάνεις κάτι. Απλά περιμένεις ένα θαύμα ή το αποτέλεσμα.
Ο Πέτρος, λόγω της ποιότητας που είχε σαν άνθρωπος, έφυγε μακριά από τα αγαπημένα του πρόσωπα για να σταματήσει να προκαλεί πόνο τουλάχιστον σε αυτούς. Πόνεσε πολύ που έφυγε από κοντά τους. Αλλά πίστευε ότι ήταν το πρώτο βήμα για τη πιθανή απεξάρτηση από τα ναρκωτικά…
Κανείς δεν έμαθε το τέλος του Πέτρου…. Ακόμα και οι γονείς του μέχρι τώρα δεν ξέρουν κάτι… Ούτε και η αστυνομία είχε κάποια πληροφόρια…
Όλοι ξέρανε όμως το τέλος.…
Ότι ο Πέτρος κάποια στιγμή θα πάει εκεί που ανήκει….
Αν και έκανε ένα μοιραίο λάθος στη ζωή του, ανήκει στη γη των αγγέλων…
@Γεράσιμος
Δεν θα σχολιάσω το comment σου, το ξέρεις ότι την πρώτη στιγμή που το διάβασα, έπεσα κάτω απο τα γέλια..
@ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΦΙΛΗ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ
Καλως ήρθες στο blog μας και καλή διαμονή! Ελπίζω να δω και comment όταν θα postάρω το πραγματικό τέλος της ιστορίας..
@Εμμανουέλα
Ίσως το καλύτερο τέλος της ιστορίας μου.. Δεν περιγράφεται αυτο που ένιωσα μόλις το διάβασα.. Μπράβο Εμμανουέλα, πραγματικά μπράβο!
Post a Comment