Kiki's mood : dreaming
Αγαπητο μου blog κι αγαπητε μου Μ.Ο.Τ.Β.,
αναρωτιεμαι πολυ συχνα ποσο μπορω να κολλησω με ενα τραγουδι..
Δεν μπορω να καταλαβω γιατι οταν ακουσω ενα τραγουδι, ειτε παλιο ειτε καινουριο, μπορω να το κανω δικο μου.. Να το ακουω συνεχεια, να αγαπαω τους στιχους του και γενικως να δημιουργω διαφορες εικονες στο ακουσμα του...
Αυτο ισως εξηγειται καπως.. Ισως επειδη η μουσικη ειναι η ζωη μου;; Ισως επειδη τα τραγουδια ειναι ο τροπος εκφρασης μου;;
Ακριβως οτι σας περιγραφω παραπανω, μου εχει συμβει και με το τραγουδι που θα βρειτε λιγο πιο κατω σε αυτο το post..
Το συγκεκριμενο ερμηνευεται απο το συγκροτημα "Εκεινος+Εκεινος" το 1993..
Μπορει καποιοι απο εσας να το θυμαστε ηδη ή να το θυμηθειτε μολις το ακουσετε, μπορει αλλοι να μην το ξερετε καν..
Προσπαθωντας να του δωσω μια ερμηνεια, δινω προσοχη στους στιχους του..
"Μια νυχτωνει, μια χαραζει κι εγω διπλα σου να λεω δεν με νοιαζει..."
Ποσο μπορει να δωθει μια ανθρωπινη ψυχη ωστε να μην την νοιαζει τιποτα, παρα μονο να ειναι διπλα σε μια αλλη ψυχη..;
Δεν θα σας κουρασω κι αλλο, αναλυοντας κι αλλους στιχους απο το συγκεκριμενο κομματι αλλα θα ηθελα πολυ να δω και το δικο σας σχολιο...
"Ευχομαι τα τραγουδια να συνεχισουν να μας ταξιδευουν και εμεις να δινουμε την δικια μας ερμηνεια αναλογα με τις σκεψεις και τα βιωματα μας..."
Κι αφού θέλεις... να επιστρέψω!!
-
*Γυναίκες στην Εκκλησία του Δήμου, του Αριστοφάνη.*
*Σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου.*
*Θεατρική ομάδα "ιδαίοι δάκτυλοι".*
Πριν από 14 χρόνια
2 Comments:
Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πώς οι στίχοι πάντα γίνονται τα καράβια της "θάλασσας" των συναισθημάτων μας.
Ένας στίχος, πολλές φορές με έχει βοηθήσει να νιώσω, να πάρω απόφαση, να αποφύγω...
Δεν ξέρω ποτέ αν το έχετε νιώσει.. Κάποιοι τρέφουν πιό δυνατά αισθήματα για τη μουσική.. Εγώ είμαι άνθρωπος του στίχου!
Ένας εύκολος και γρήγορος τρόπος διαφυγής από τη καθημερινότητα σου, είναι η μουσική. Βάζεις ακουστικά, πατάς το play και χάνεσαι ανάμεσα στους στίχους και τις νότες.
Αν παρατηρήσετε τους ανθρώπους ειδικά την ώρα της μετακίνησης τους είτε με το αυτοκίνητό τους, είτε με μέσο μαζικής μεταφοράς, είτε και με τα πόδια, η πλειοψηφία θα έχει ακουστικά στα αυτιά ή το ράδιο ανοιχτό. Έστω και για παρέα την ώρα που περιμένει κολλημένος στη κίνηση ή προχωράει για να φτάσει στο προορισμό του.
Έχουν γραφτεί τραγούδια για όλες τις φάσεις της ζωής του ανθρώπου. Πληθώρα τραγουδιών μιλούν για τη γέννηση, τη ζωή, τη χαρά, το πόνο, την αγάπη, τη μοναξιά ακόμα και για το θάνατο.
Ένας τρόπος για να εξωτερικεύεις τα συναισθήματα σου…..
Post a Comment