M.O.T.B's mood= positive
Αγαπημένο μου blog, αγαπημένη μου Κική...
Έιχα καιρό να γράψω στο blog.. Δεν ξέρω γιατί.... Μάλλον επειδή δεν είχα πολύ χρόνο τελευταία. Λυπάμαι, και στο μέλλον θα προσπαθίσω να επανορθώσω...
Το σημερινό μου post έχει θέμα τους μικρούς και μεγάλους ήρωες... Ήρωες της απλής καθημερινότητας ή άνθρωποι που αλλάζουν το μέλλον..
Πόσες φορές έχει αναρωτηθεί ο καθένας απο εμάς για το άν έχει κατορθώσει κάτι ηρωικό; Πόσες φορές έχει αναρωτηθεί ο καθένας απο εμάς ότι μπόρεσε και τα κατάφερε μέσα απο μία δυσκολία; Πόσες φορές έχουμε όλοι αναρωτηθεί εάν έχουμε αλλάξει το μέλλον;
Και μέσα από αυτές τις ερωτήσεις γεννιέται μεγαλύτερο ερώτημα... Πότε χαρακτηριζόμαστε ως ήρωες;
Τώρα σωθήκαμε...
Στο μυαλό μου, δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά παρα μόνο να τους διαχωρίσω σε μικρούς και μεγάλους. Για μένα, όλοι οι άνθρωποι είναι ήρωες. Ήρωες των δικών τους προβλημάτων και της δικής τους πραγματικότητας.
Ενώ ένας μεγάλος ήρωας μπορεί να γράφει ιστορία και να σώζει πραγματικά το μέλλον των ανθρώπων, κάποιος απλός άνθρωπος θα προσπαθεί να αλλάξει ή να συμβάλλει σε κάτι μικρό..
Απλά ο ένας έχει την αναγνώριση του κόσμου, ενώ ο άλλος όχι.
Δεν έχει απαραίτητα σημασία να είσαι αναγνωρίσιμος για τα κατορθώματά σου τελικά. Αρκεί κάπου μέσα σου να ξέρεις ότι κάτι έχεις καταφέρει και εσύ.. Kάπου βαθειά στο είναι σου..
Γιατί είναι δύσκολο να ξεπερνάς όλα αυτά που συμβαίνουν στους καιρούς μας... Άγχη, πίεση, απογοήτευση, αποξένωση απο το διπλανό σου.. Και θέλει κουράγιο..
Ευχή : "Μακάρι να νιώθετε όλοι την μοναδικότητά σας, όσο μπορείτε ο καθένας. Δώστε στον εαυτό σας τα παράσημα που έχετε κερδίσει απο τη ζωή. Είσαστε ήρωες, είτε μικροί, είτε μεγάλοι".
Αυτό το post είναι αφιερωμένο για μία εποχή που πέρασε.. Και μία καινούρια που έρχεται.. Η πρώτη έκλεισε με ηρωικές πράξεις, το ξέρω γιατί το νιώθω. Η καινούρια έρχεται με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Και με μία παρέα ηρώων στο πλάι.
Κι αφού θέλεις... να επιστρέψω!!
-
*Γυναίκες στην Εκκλησία του Δήμου, του Αριστοφάνη.*
*Σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου.*
*Θεατρική ομάδα "ιδαίοι δάκτυλοι".*
Πριν από 15 χρόνια
1 Comment:
πολυ ωραια τα λες , ο καθενας ειναι ηρωας με αυτα που τραβαει , κια οι αφανεις ηρωες ειναι πολλοι και παντα στην αφανεια θα μεινουν ,αλλα σημασια εχει αυτο που λες να καταλαβουν , οτι κανουν κατι οι ιδιοι.
Post a Comment