Συγνώμη μικρέ Αλέξη... Αντίο...

M.O.T.B.'s mood= furious

Βράδυ Σαββάτου...
Ακούγεται σαν να περιμένεις να ακούσεις το γνωστό τραγούδι του Παπακωνσταντίνου...
Δεν είναι έτσι όμως...

Βράδυ Σαββάτου 6/12

Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος, ετών 16, πέφτει νεκρός στα σοκάκια των Εξαρχείων απο σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας, ύστερα απο διαπληκτισμούς εκείνου και της παρέας του με τον ειδικό φρουρό και τον συνάδελφό του.

Τα Εξάρχεια κλονίζονται απο το περιστατικό, ενώ τα νέα ακούγονται για πρώτη φορά στα κανάλια όλης της χώρας. Οι πρώτες μικρές "εξεγέρσεις" των οργανωμένων αναρχικών λαμβάνουν χώρα στο κέντρο της Αθήνας. Η κυβέρνηση δέχεται τα πρώτα πυρά και προσπαθεί να δώσει πρόωρες εξηγήσεις. Δύο υπουργοί προσπαθούν μάταια να δηλώσουν παραίτηση.


Κυριακή 7/12

Το συμβάν συνεχίζει να ταξιδεύει στα σπίτια όλων των Ελλήνων και να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις. Η κοινωνία σοκάρεται. Ένα μικρό παιδί, λόγω του ότι "αντιμίλησε" σε όργανο της αστυνομίας, λόγω του ότι ήρθε σε διαμάχη, δολοφονείται ακαριαία.

Κάτι φώναζε ότι το ποτήρι ξεχύλισε... Ότι η ντροπή έχει φτάσει στα όριά της...

Η κυβέρνηση λαμβάνει απαραίτητα μέτρα, ενώ απολογείται γραπτά στη μάνα που έχασε το παιδί της, λέγοντας πως οι υπαίτιοι θα πληρώσουν.. Στα κανάλια της χώρας, ακούγεται πως ο θάνατος αυτός είναι κάτι αδιανόητο και πως οι δύο δολοφόνοι θα έπρεπε να αντικρύσουν τις μέγιστες ποινές. Ο κόσμος ακούει συγκλονισμένος.

Είναι ήδη απόγευμα και μικρο-επεισόδια συμβαίνουν σε περιοχές της Αθήνας. Ανακοινώνονται συλλαλητήρια και διαδηλώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας. Θέμα τους,ο θάνατος αυτού του παιδιού.

Αυτό δεν θα περνούσε έτσι...

Δευτέρα 8/12

Τα πρωϊνά δελτία ειδήσεων ανακοινώνουν ότι οι δύο αστυνομικοί οδηγούνται στον εισαγγελέα για να απαγγελθούν οι κατηγορίες. Ο μικρός Αλέξης, αποφασίζεται πως θα κηδευτεί και θα τιμηθεί την Τρίτη 9/12. Την ίδια στιγμή, σχολεία της χώρας βάζουν λουκέτο, ενώ οι μαθητές συγκεντρώνονται σε κέντρα πόλεων για να ξεκινήσουν τις διαδηλώσεις. Διαδηλώσεις που περιέχουν συνθήματα όπως: "Αλέξη ζείς, εσύ μας οδηγείς". Η μαζική συγκέντρωση μαθητών, φοιτητών και ανθρώπων που συμπονούν για τον θάνατο του μικρού παιδιού είναι συγκλονιστική.

Και όλα ξεκίνησαν..

Τα συλλαλητήρια φέρνουν την ένταση. Η ένταση φέρνει τα πρώτα σοβαρά επεισόδια. Η αστυνομία, αδρανής θεατής, προσπαθεί να περιορίσει τα περιστατικά με δακρυγόνα. Οποιαδήποτε ακραία συμεριφορά της μπορεί να έφερνε μεγαλύτερη συμπλοκή... Οργανωμένοι αναρχικοί, βρίσκουν διέξοδο μέσα απο τα συλλαλητήρια και επιτίθονται σε αστυνομικούς και καταστήματα των δρόμων. Ο κόσμος, και αυτός αγανακτισμένος, ακολουθεί. Παιδιά της ηλικάς του Αλέξη, μπλέκονται και αυτά σε εμπλοκές, πιστεύοντας πως έτσι θα αποδείξουν πως ο θάνατος του μικρού παιδιού ήταν, ακόμα και για εκείνα, σοβαρό πλήγμα.

Και δεν έπρεπε να περάσει έτσι.

Είναι βράδυ Δευτέρας και τα πάντα φλέγονται και καταστρέφονται.. Το πανεπιστήμιο Αθηνών, η Πατησίων, η Ερμού, το χριστουγεννιάτικο δέντρο του Συντάγματος... Για όλο το βράδυ, εξελίσσεται ένας κλεφτοπόλεμος μεταξύ οργανωμένων διαδηλωτών και αστυνομίας. Η κυβέρνηση παρακολουθεί αμέτοχη, ενώ βγάζει πρόωρη ανακοίνωση για το ότι το βίος των ανθρώπων που καταστράφηκε απο τους διαδηλωτές θα αποκατασταθεί. Ακούγονται σενάρια κύρηξης της χώρας σε έκτακτη ανάγκη ενώ η εναλλακτική "λύση" της παρουσίας του στρατού, πέφτει στο τραπέζι των συζητήσεων. Η αντιπολίτευση, καθώς και τα υπόλοιπα κόμματα της βουλής ζητούν να αποδοθούν ευθύνες, να σταματήσουν τα επεισόδια και να η κυβέρνηση να παραιτηθεί.. Η αστυνομία έχει πιά εντολή για συλλήψεις.

Τρίτη 9/12

Ο απολογισμός των καταστροφών είναι τεράστιος, ενω μόλις έχει ξημερώσει Τρίτη.. Η μανία και το ξέσπασμα του κόσμου ήταν τόσο μεγάλο την προηγούμενη μέρα, που κατέληξε να πάρει διαστάσεις ανεπίτρεπτες. Άνθρωποι που ενώ ήταν με το μέρος των διαδηλωτών, δεν περίμεναν ότι θα έβλεπαν τις περιουσίες τους να χάνονται μέσα στις φλόγες και στις εμπλοκές. Η κυβέρνηση ζητά συγνώμη και δηλώνει πως θα βρίσκεται δίπλα στον πολίτη σε αυτή τη δύσκολη εποχή.

Η κηδεία του Αλέξη στο Παλαιό Φάληρο, συγκεντρώνει και πάλι τον κόσμο που θέλει να δηλώσει παρόν, να αποδοκιμάσει τον τρόπο με τον οποίο έφυγε και να φωνάξει αντίο.

Φυσικά, η τελετή φέρνει και τα επεισόδεια. Για άλλη μία φορά, οργανωμένοι βρίσκουν διέξοδο να ξεκινήσουν τις καταστροφές. Ο κόσμος τώρα πια αποστασιοποιείται και ζητά να σταματήσει αυτή η κωμωδία. Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει τόσο ωμή βία.. Ο Αλέξης χάθηκε.. Το μόνο που μένει έιναι να τιμωρηθούν αυτοί που πρέπει.

Η Ελλάδα έχει χάσει ήδη την ομαλή της λειτουργεία. Σαν κάτι να την τραβάει όλο και περισσότερο στο σκοτάδι.. Πόλεις της χώρας που δεν υπήρχε λόγος να λεηλατηθούν, λεηλατούνται.. Λες και το κύμα της βίας είναι μία ίωση που προσβάλλει τους ανθρώπους. Λές και οι άνθρωποι είχαν ένα κόμπο στο λαιμό που μέχρι τώρα τους έπνιγε.. Και έπρεπε κάπου να ξεσπάσουν.

Είναι Τρίτη βράδυ και όλα έχουν πάρει φωτιά.


Ο θάνατος του μικρού Αλέξη ήρθε να συγκλονίσει του Έλληνες. Και εγώ σοκαρίστηκα
μόλις έφτασε στα αυτιά μου. Στο μυαλό μου καταδίκασα τους δύο ενόχους, και στις
συζητήσεις μου με τους συνανθρώπους μου, ζήτησα την εσχάτη των ποινών. Σε περίπτωση που μπορούσα, θα ήμουν και εγώ στα συλλαλητήρια και στην ταφή του.. για να δηλώσω και εγώ πως κάποια στιγμή, ο Έλληνας δεν μπορεί να ανεχτεί άλλα απο αυτήν την κοινωνία και τους ανθρώπους που κυβερνούν αυτή τη χώρα. για να φώναζα και εγώ μαζί με τους υπόλοιπους πως αυτή η κοινωνία θα έπρεπε να αγκαλιάζει τα παιδιά της και όχι να τα σκοτώνει... και πώς οι φύλακες αυτού του τόπου θα έπρεπε να είναι εδώ για την ασφάλειά μας και όχι για το κακό μας.

Απο την άλλη πλευρά, καταδικάζω τους βανδαλισμούς. Καταδιάζω τη βία και το πώς αυτή εμφανίστηκε από το χαμό ενός αθώου παιδιού... Δεν υπήρχε καν ο ελάχιστος σεβασμός απέναντι στο πρόσωπο αυτού του παιδιού. Που χάθηκε τόσο άδικα..

Ντροπή.. Ντροπή σε όλους μας... Ντροπή σε αυτούς που κυβερνούν, ντροπή σε αυτούς που καταστρέφουν.. Ντροπή σε εμάς που το ανεχόμαστε..

Αντίο Αλέξη... Και πάλι, συγνώμη...

Make a wish...