Αλαζονεία...

M.O.T.B's mood = whatever

Αγαπημένο μου blog, αγαπημένη Κική,

ύστερα απο την μικρή μου περιήγηση στη blog-όσφαιρα μία απο αυτές τις μέρες, και λόγω του καταπληκτικού post-εκστρατείας απο τον brainwaves, είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι το επόμενο "άρθρο" αυτού του blog θα έχει ως θέμα το περιβαλλοντολογικό αδιέξοδο.

Δυστυχώς, λόγω του ότι βρισκόμαστε ακόμα στη σύνταξη αυτού του post, είπα να γράψω για κάτι διαφορετικό.

Αλαζονεία.

Στα αυτία μου αυτή η λέξη πάντα ηχούσε παράξενα, προκαλώντας πάντα ανάμεικτα συναισθήματα. Για κάποιο λόγο, ποτέ μου δεν κατανόησα πλήρως την ουσία αυτής της λέξης, αυτού του χαρακτηριστικού του ανθρώπου. Ενω γενικά είναι μια λέξη που σχεδόν πάντα σε προδιαθέτει αρνητικά για το άτομο που το χαρακτηρίζει, εγώ πάντα έβλεπα κάτι παραπάνω..

Παραθέτω σε αυτό το κομμάτι του post την ετυμολογία και σημασία της λέξης αλαζονεία, μέσα από δύο μεγάλα portals - λεξικά του internet:

• αλαζονεία η [alazonía] : η ιδιότητα και η συμπεριφορά του αλαζόνα· κομπορρημοσύνη, υπεροψία: H ~ πηγάζει από την ανοησία.

• ar·ro·gance : an attitude of superiority manifested in an overbearing manner or in presumptuous claims or assumptions

Μάλιστα... Η αλαζονεία είναι μία συμπεριφορά του ανθρώπου που μέσω αυτής δηλώνει ότι είναι ανώτερος απο μία αρχή ή απο κάποιες απόψεις, τις περισσότερες φορές ανόητα.




Μπερδεύτηκα... Είναι αλήθεια η ανωτερότητα αλαζονεία; Και άν ναι, πότε;

Για μένα αλαζονεία δεν σημαίνει απαραίτητα ανόητη συμπεριφορά. Και ακόμα και αν βασίζεται σε ανοησία ή έλλειψη σκέψης, είναι μία προσπάθεια να φτάσεις κάτι ανώτερο, κάτι καλύτερο, να μη μένεις στάσιμος. Είτε αυτό το κάνεις με φθόνο, είτε με καλή θέληση.

Ό,τι δεν μπορεί να φτάσει ο νους ενός ανθρώπου, το βαφτίζει ανόητο. Και όποιον βλέπει να προσπαθεί να φτάσει αυτό που εκείνος δεν μπορεί να φανταστεί, τον ονομάζει αλαζόνα. Αυτό δεν είναι λογική.. Πολλές φορές η ιστορία έχει αποδείξει ότι η αλαζονεία του τότε είναι καινοτομία για το τώρα. Η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια που τον κάνει να αναζητά κάτι καλύτερο, κάτι ανώτερο. Χωρίς αυτό, όλα θα ήταν στάσιμα, νεκρά..

Ποτέ δεν μπορούσα να δω ανόητο αυτό που δεν έφτανα.. Και ποτέ δεν μπορούσα να ορίσω που φτάνω. Δεν χαρακτηρίζω τον εαυτό μου αλαζόνα. Ακόμα και αν οι επιλογές μου μερικές φορές πηγάζουν από ανοησία.

Ευχή : Μακάρι ο κόσμος να μην ήταν τόσο στενόμυαλος, τόσο φοβισμένος. Μακάρι όλοι να βλέπαμε λιγό μπροστά, έστω και με αλαζονεία.

Make a wish...